Deze week las ik op Teletekst “de dierentuin snapt niet hoe de dieren zijn ontsnapt. Zij sluit uit dat de bewakers nalatig zijn geweest in hun werk.” Ik betwijfel of de journalist die dit stukje schreef zich realiseert dat hij of zij met de taal speelt: “snapt” en “ontsnapt” in één adem. En de dierentuin, die voor dieren op slot zit, “sluit uit.”
De humor van taal (en humor in het algemeen) is de olie die de machinerie van het dagelijks leven vlotter laat lopen. Over machinerie gesproken. Terwijl ik deze woorden schrijf in mijn kleine maar knusse werkkamer tril ik op mijn stoel en rammelt de radiator bijna van de muur los. Op 100 meter afstand worden er grif allerlei palen in de grond geslagen voor de toekomstige bouw van bedrijven. We hebben geheid overlast…
Ook namen van ondernemers geven een glimlach. Een timmerbedrijf “Jan van Houten” of hoveniersbedrijf “Gerrit Groen.”
Wanneer in de kerk of politiek humor om de hoek komt kijken, dan wordt door sommigen al snel de conclusie getrokken dat de ernst van de zaak wordt onderschat. Ik denk eerder het tegenovergestelde. Soms wordt een bepaalde mening of overtuiging overschat of met te grote stelligheid naar voren gebracht. Het is dan verfrissend als je om zelf of de ontstane situatie kan lachen.
Het kan ook gebeuren dat in de kerk of in de politiek angst onbewust de agenda domineert. Maar om beleid af te stemmen op basis van angst is nooit goed. Angst is een slechte raadgever. Het kan gaan om angst dat anderen (wie die “anderen” ook mogen zijn) teveel macht krijgen of om angst over het hoofd gezien te worden. Ook kunnen we ons ingraven in argumenten en versteende stereotypen. Er kan een zekere verkramptheid optreden. Humor is een antidote tegen angst en verkramptheid. Gebruik het verstandig.
