Tussen de middag zat ik vandaag aan tafel met een aantal scouts. We genoten van een voortreffelijke Indische maaltijd in de voormalige Wasserij op het landgoed Oud Zandbergen. Deze accommodatie is onlangs grondig gerenoveerd en doet uitstekend dienst voor jeugd- en scoutingactiviteiten. Aan de lange tafels vandaag vonden we veel scouts, en verder leden van het Algemeen Kerkbestuur (AK) en leden van het bestuur Walterbosch. Ruim 40 personen in totaal.
Een bont gezelschap die om verschillende redenen op Oud Zandbergen aanwezig waren, maar uiteindelijk met één doel: om mensen een stapje dichterbij God te brengen.
Aan de motivatie van deze mensen ontbreekt het niet! De kerk vaart er wel bij. De vraag kan gesteld worden of de kerk in al haar facetten voldoende beantwoord aan de taak die zij heeft. Want stel je eens voor dat alle leden en betrokkenen van de kerk zoveel tijd gaven als de vrijwilligers in bestuur Walterbosch, in AK en de scouting? Stel je eens voor als de liefde en de warmte in onze gemeenten en kerkplantingen zich fabelachtig zou vermenigvuldigen?
Ben ik ontevreden? Nee, verre van dat. Ik geloof echter dat we persoonlijk en collectief mogelijkheden hebben tot groei. Als we op sabbat 2 oktober na de dienst een vragenlijst gaan invullen, hoop ik dat u mee zult doen. Zodat we als unie beter inzicht krijgen over de betrokkenheid van zoveel mogelijk leden. Bovendien kunnen we ook inzien hoe we als landelijke organisatie betere dienstverlening kunnen geven aan de gemeenten.
U doet toch ook mee op 2 oktober, gelijk na de dienst, met het invullen van de vragenlijst?! U krijgt er koffie en gebak bij!
Ik ben ervan overtuigd dat in Nederland nog velen, velen tot de adventbeweging kunnen toetreden. Er is ruimte voor groei. Daarvoor is een gezamenlijke inzet van ons allen noodzakelijk. En bovenal vertrouwen in het werk van Gods Geest.
