Afgelopen vrijdag was ik samen met Judith Dingjan (van gemeente Uniek) en Rudy Dingjan (stafmedewerker Gemeentegroei) bij een dag georganiseerd door de Werkgroep Missionaire Gemeenschapsvorming (WMG). Een hele mond vol, dat WMG. Het is een werkgroep die ervaringen en ‘best practice’ op het gebied van gemeentegroei uitwisselt. Zo zijn er tussen 1990–2008 tussen de 300–500 nieuwe initiatieven, zoals kerkplantingen, huiskerken en nieuwe gemeenten, overal in den lande gerealiseerd vanuit de verschillende kerkelijke stromingen.
De naam van WMG is inmiddels omgedoopt tot “Kerklab – alliantie van kerkplantingen.” Als pioniers en bestuurders zaten we afgelopen vrijdag letterlijk tegenover elkaar. Wat vind je heel goed van de ander en wat vind je gruwelijk vervelend? De pionier is soms zo drammerig en de bestuurder zo voorzichtig en achterdochtig. Uiteindelijk ontdekten we dat de kerk beiden – de pionier en bestuurder – nodig heeft. Tijdens het eten sprak ik met iemand uit Zeewolde die actief is in een huiskerk. Er is amper een organisatievorm, toch zijn er vrijwilligers (ook in een netwerk van huiskerken in hun regio) om te zorgen voor bijvoorbeeld pastoraat en toerusting.Uit de workshops die we bezochten bleek dat de creativiteit onder mede christenen enorm groot is om in een postchristelijke wereld het goede nieuws van Jezus te delen.
Ik ben trots op onze kerk die ook gekozen heeft voor het ontwikkelen van nieuwe wegen, nieuwe kerkplantingen, nieuwe gemeenten om het aloude nieuws van God met woord en daad te verkondigen.
