In de zomer van 1995 tijdens het wereldcongres van de Adventkerk in Utrecht werkte ik samen met Kare Lund (toen jeugdleider van Noorwegen) voor IMPACT ’95, het jeugdprogramma van de wereldkerk. Terwijl de vergaderingen van de kerk bezig waren in het Jaarbeurs complex gingen wij met de jeugd de straten op. Voor gesprekken, zingen, getuigenis en mime.
Kare bood me aan om na het wereldcongres gebruik te maken van zijn zelfgebouwde ‘stuga’ (vakantiehut) in Noorwegen. Daar hebben we toen als gezin erg van genoten ( en vier zomers daarna ook). Eveneens ontmoetten we dan ook Kare en zijn vrouw Kristel.
We troffen elkaar ook in Pakistan toen ik daar was voor een ADRA project. Hij was met Kristel en hun jongste zoon André met de auto (een stoere Landrover) vanuit Oslo naar Lahore (Pakistan) gereden! Kare was toen inmiddels ADRA directeur van Noorwegen.
Eind 2002 hadden we een e-mail wisseling. Hij eindigde de laatste mail met de opmerking: als we elkaar niet ontmoeten, dan zien we elkaar bij de Benjamin poort van het Nieuw Jeruzalem.
Dat was het laatste contact. In 2003 werd hij op brute wijze vermoord door de huursoldaten van Taylor in het door burgeroorlog verscheurde Liberia. Hij was er voor een ADRA project.
Op 9 december ’11 (vorige week vrijdag) werd aan de president van Liberia en twee andere vrouwen de Nobelprijs van de Vrede overhandigd in het stadhuis van Oslo. Voorafgaande aan deze huldiging waren twee vrouwen uit Liberia (waaronder de president Ellen Johnson Sirleaf) op bezoek in het ADRA kantoor in Oslo.
Daar waren ook Kristel Lund en Annika, dochter van Kare en Kristel bij. Eén van de vrouwen uit Liberia, Leymah Gbowee, vertelde dat zij op de dag dat Kare werd vermoord, hem had ontmoet. Samen met Kare’s ADRA collega van Liberia en hun chauffeur. Zij moesten door dezelfde checkpoint. De soldaten waren agressief en zij als enige vrouw voelde zich absoluut niet veilig. ‘Word ik verkracht? Vinden ze geld in onze auto?’ – zo waren haar gedachten. Maar zij kon ongedeerd verder gaan.
’s Avonds hoorde zij het nieuws in Monrovia dat Kare en zijn collega en hun chauffeur niet op de plaats van bestemming waren aangekomen. Zij waren zoek. Drie dagen later bleek dat zij op zeer wrede wijze ware omgebracht door deze op geld en wraak beluste krijgers.
Een week na dit drama heeft Leymah Gbowee haar baan als maatschappelijk werker opgezegd om zich volledig te wijden aan het protest tegen de wreedheid van het leger en zich in te zetten voor vrede in haar land. Het was deze vastbeslotenheid die haar uiteindelijk bracht naar Oslo om de Nobelprijs voor Vrede in ontvangst te nemen. Het Oslo van Kare Lund.
zie ook www.ted-adventist.org
