“Van Huis naar Thuis”

Aangekomen in de zaal, luisterden wij naar Invocation, een kleine zanggroep dat indrukwekkend en op perfect harmonieuze wijze diverse gospel liederen ten gehore bracht. Prachtige “preludes” die ons inspireerden open te staan voor de overdenkingen die zouden volgen. De predikanten Wim Altink, Henk van Rijn en Jakob Engelgeer hebben onze adventistische stamina weten te stimuleren!

Theologisch en Advent-geschiedkundig goed voorbereid, hoogstandjes wat presentaties en vooral inhoud betreft, doorweven met ietwat hilariteit om spanning te doorbreken.

Uitgangstekst gekozen door onze unievoorzitter was Joh. 14: 1-7. Hij toonde terecht aan dat “het huis van Mijn Vader” niet zozeer als ‘huis’ of ‘woning’ verstaan moet worden maar in de zin van de mensen in dat huis.

Gen. 46:31 blijkt een metafoor voor de gemeenschap van de familieband van Gods kinderen.

Deze geloofsgemeenschap zal blijven dank zij Gods [Christus’] liefde en genade, omdat het “zal overgaan in het eeuwig samenzijn.”

Vanwaar en Waartoe houden het antwoord in, zo stelde onze gastspreker, dat “ik mij bevind op de plek tussen Schepping en Toekomst.” Tijdens “het hier en nu” zijn wij al ‘het huis van de Vader’.” Waartoe? “Om de liefde van God te ervaren en te delen met anderen.”

Na de lunchpauze gaf de archivaris van de Nederlandse Unie, ds. Henk van Rijn, op indrukwekkende wijze informatieve terugblikken op enkele markante adventistische personen, zoals F.J. Voorthuis, L.Conradi, J. Wintzen, H.K. LaRondelle e.a.

Geschiedenis is gewoonlijk het opsommen van personen, plaatsen en gebeurtenissen enz. Henk van Rijn wist zijn presentatie echter zó interessant te brengen dat er af en toe gelachen kon worden. Anecdotes, persoonsschetsen, hier en daar doorweven met op de lachspieren prikkelende uitspraken. Alles werd zo levendig voorgehouden dat wij het a.h.w. konden “zien”! Tevens wist hij de “spanning” erin te houden door enkele malen, met de wijsvinger omhoog, te zeggen, “Dat ga ik u zó vertellen.” Al met al: een buitengewoon interessante en professioneel gebrachte lezing.

Na het laatste muzikale onthaal door Invocation en een piano intermezzo door Peter Dingemanse, was onze laatste gastspreker ds. Jakob Engelgeer. Hij leidde onze gedachten in het derde aspect van het thema, “Waarheen”.

Dit denken wij zo langzamerhand wel te weten. Maar toen de vraag categorisch werd gesteld, reageerde een zuster vanuit de zaal: “Naar het graf!”.

Op dit antwoord had br. Engelgeer helemaal niet gerekend. Zijn – – – en ons – – -antwoord is: “Naar huis!”. Dat is totaal iets anders dan het graf.

Het begrip “huis” moet verstaan worden vanuit het Hebreeuwse woord [BaYiTH], dat zoveel inhoudt als gezin, familie, “clan”. Zo komen in onze Nederlandse taal ook woorden voor met joodse achtergrond en klank. Zo heeft ons woord “bajes” zijn wortels in dit Hebreeuwse woord in Genesis.

Waar willen wij zijn? In het huis van het gezin, van de familie van onze hemelse Vader òf  in het huis van bewaring [bajes]?

Lukas 15 werd door ds. Engelgeer aangehaald om aan te tonen dat de “verloren” zoon uiteindelijk was thuisgekomen! Thuis zijn is daar waar je je gelukkig weet; waar je je veilig voelt en waar je elkaar kunt vertrouwen.

De uiteindelijke realisering van ons thuis-zijn lezen wij in Opb. 21: 1-5. Dat God alles nieuw maakt en waar hij zelf bij ons zal wonen. Eén familie; één thuis!

Wij zijn nog steeds van het Hier-Nu-Maals, waarin wij God in ons leven kunnen vertolken, op weg naar het Hier-Na-Maals; dat is het eeuwig THUIS-zijn.

Ik vond het een bijzonder inspirerende seniorendag en wist mij al “Thuis” met zoveel geloofs-en-dus-familieleden om mij heen! Samen gelukkig, gezegend, blij en dankbaar. Van “hier-en-nu” naar “spoedig daar!” Samen bij onze Vader, God en Schepper en onze Herschepper, Christus Jezus.

Seniorenwerkgroep, en allen die deze seniorendag tot een unieke en dus onvergetelijke dag hebben gemaakt: heel, heel hartelijk dank!!!

Een senior participant,   André Stijnman.