Adventisten hebben 28 geloofspunten afgesproken waar ze samen voor staan. Sommige geloofspunten komen regelmatig aan de orde in de kerk, andere wat minder. Advent bespreekt elke keer een paar geloofspunten. Zodat ze ons weer helder voor de geest staan. En zodat we weten wat we geloven. Dit keer geloofspunt nummer 4: God de Zoon.
God de Zoon
God, de eeuwige Zoon, werd mens in Jezus Christus. Door hem werd alles geschapen en door hem liet God zijn karakter aan de mensheid zien. Hij bracht de redding van de mensheid tot stand en hij oordeelt over de wereld. Hij is voor altijd echt God, en werd ook echt mens: Jezus, de Christus. Hij is verwekt door de heilige Geest en geboren uit de maagd Maria. Hij leefde als mens en ervoer verleidingen, maar was het volmaakte voorbeeld van Gods rechtvaardigheid en liefde. In zijn wonderen werd Gods macht zichtbaar. Zij bewezen dat hij Gods beloofde Messias was. Jezus leed en stierf vrijwillig aan het kruis in onze plaats, voor onze zonden. Hij werd opgewekt uit de dood en steeg op naar de hemel om daar in het heiligdom voor ons dienst te doen. Hij zal terugkeren in heerlijkheid om zijn volk uiteindelijk te redden en alles te herstellen.
(Jesaja 53:4–6; Daniël 9:25–27; Lucas 1:35; Johannes 1:1–3, 14; 5:22; 10:30; 14:1–3, 9, 13; Romeinen 6:23; 1 Korintiërs 15:3, 4; 2 Korintiërs 3:18; 5:17–19; Filippenzen 2:5–11; Kolossenzen 1:15–19; Hebreeën 2:9–18; 8:1, 2.)
Aan Jezus Christus danken christenen hun naam. Wij zijn volgelingen van hem. Hij leefde tweeduizend jaar geleden in Israël. Dat klinkt vrij simpel, maar theologisch is het een beetje ingewikkelder. Jezus was een mens, maar ook tegelijkertijd God. Voordat Jezus geboren werd, bestond hij al – als God. Tijdens zijn leven op aarde was hij een mens én God, en na zijn dood leeft hij verder, als God. Tijdens zijn leven als een mens ervoer Jezus dus alles wat mensen meemaken. Weer klinkt dit vrij simpel, maar theologisch is het dat helemaal niet!
Jezus en verleidingen
In de kerk komen we meestal twee manieren tegen om de verleidingen van Jezus te beschrijven, allebei hebben ze heel andere uitwerkingen op ons leven. De eerste is dat Jezus precies hetzelfde was als wij. Dus dat Jezus dezelfde neiging tot zonde erfde die wij ook van Adam en Eva hebben geërfd. Jezus kon, omdat hij zo dichtbij God leefde, alle verleidingen weerstaan. Dit standpunt is problematisch, want je zou hieruit de conclusie kunnen trekken dat wij dan ook, door dichtbij God te zijn, alle verleidingen kunnen weerstaan. En als wij zonder zonde konden leven, dan zouden we de redding van Jezus helemaal niet nodig hebben.
De andere manier om Jezus te zien is dat hij dezelfde natuur had als Adam en Eva. Perfect geschapen, zonder de neiging tot zonde, maar wel met de mógelijkheid tot zonde. Zonde komt dan bij hem, als het ware, van buitenaf, terwijl het bij ons van binnenuit komt. Dit verklaart dan waarom hij niet hoefde te zondigen, terwijl wij niet anders kunnen. Deze uitleg heeft nog een voordeel. Het betekent dat de mens Jezus, omdat hij geen deel uitmaakt van de gevallen mensheid, zelf geen redder nodig heeft.
Hevig debat
Zoals ik deze twee manieren om Jezus te begrijpen uitleg, klinkt (hopelijk) de tweede manier veel aannemelijker. Toch woedt onder een aantal adventisten hierover een hevig debat. Een deel van dit debat heeft ook te maken met het feit dat de meeste adventisten tot de jaren 50 van de vorige eeuw de eerste uitleg aanhingen. Ook als je de boeken van Ellen White erop naslaat, dan zie je op het eerste gezicht meer bewijs voor de eerste manier, al moet je dat met een korreltje zout nemen. Wat zij beschrijft als menselijke tekortkomingen, lijkt meer te wijzen op verkoudheden en andere lichamelijke gebreken.
Ons geloofspunt neemt geen duidelijke stelling voor een van beide opties. Dat is belangrijk om op te merken, want het geeft aan dat wij als kerk erkennen dat wij het niet precies weten. We weten dat Jezus volledig mens was die ‘met onze zwakheden kan meevoelen, juist omdat hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat hij niet vervallen is tot zonde’ (Hebreeën 4:15). Maar we weten niet precies hoe God mens werd.
Jezus’ dienstwerk
Jezus heeft twee belangrijke taken gehad als mens. Ten eerste liet hij in zijn leven dingen zien: Gods karakter van liefde en de spoedige komst van Gods koninkrijk. Door hoe Jezus met mensen omging, liet hij er geen twijfel over bestaan dat God oog heeft voor de mensen over wie wij vaak heen kijken. En de wonderen die Jezus deed, lieten zien dat God almachtig is, en dat hij spoedig een einde zal maken aan deze zondige wereld. Jezus’ tweede taak als mens vond plaats in zijn dood. Jezus stierf vrijwillig voor ons, zodat wij niet hoeven te sterven. Jezus, die zoals we net zagen zondeloos was, stierf voor de zonden van alle anderen. Hierdoor werd Gods overwinning over de zonde definitief, en wachten we alleen nog tot God de zonde een halt toe roept. We leren meer over Jezus’ leven, dood en opstanding in geloofspunt 9.
Jezus komt spoedig
Na zijn dood keerde Jezus terug naar de hemel. Hij blijft daar opkomen voor ons mensen. Daarvandaan komt hij spoedig terug om ons op te halen om eeuwig met God in zijn nieuwe koninkrijk te leven. Geloofspunten 24 en 25 bespreken dit tot in detail. God is Vader en Zoon, maar ook heilige Geest. In de volgende Advent bespreken we de geloofspunten over de heilige Geest en de
schepping.
Meer weten?
Meer weten over de geloofspunten? Lees dan Wat zevendedags-adventisten geloven, van Reinder Bruinsma, te bestellen via deze link. U kunt de geloofspunten nalezen op adventist.nl/28-geloofspunten. Lees ook eerdere delen in deze reeks.
Dit stuk is geschreven door dr. Tom de Bruin, docent aan Newbold College. Het artikel verscheen eerder in Advent.
