Gisteren gingen Megen en ik naar Gorinchem. Ik ben nog maar één keer in de gemeente Gorinchem geweest, bijna vijf jaar geleden. Toen was ik nog beginnend proponent en had ik nog geen eigen gemeente. Ik weet nog dat ik daar bloednerveus stond te spreken…
Nu, een paar jaar later, was het heel wat anders. Ik was niet in Gorinchem om te spreken, maar mocht zelf luisteren naar de preek. Twee preken zelfs! Dat was een waar genoegen, want als predikant hoor je eigenlijk niemand behalve jezelf preken.
Maar goed, afgelopen sabbat was een zeer bijzondere dienst. Lex van Dijk nam afscheid van Gorinchem met een leuke preek over Jezus en de storm. Daarna mocht ik Silbert Elizabeth installeren als nieuwe predikant, en begon Silbert meteen goed met een preek over de roeping van Simon.
Dit was alweer de derde intrededienst dat ik als secretaris verzorgde. Het is vreemd hoe dingen lopen. Vier jaar geleden was ik proponent en deed ik intrede in Huis ter Heide. Wim Altink, de voorzitter, installeerde mij daar. Nu is er alweer een hele nieuwe garde proponenten, en ik “of all people” installeer hun.
Eén ding weet je zeker als je voor God werkt. Je weet nooit wat morgen brengt!
