Het bijna weer geopende Rijksmuseum heeft ‘Het laatste avondmaal’ (Marlene Dumas) cadeau gekregen.
Gisteren, op Witte Donderdag, zie ik dit nieuws op de voorpagina van Trouw.
Het nieuwsbericht beslaat driekwart van de voorpagina en maakt mijn (witte donderdag) dag. De weergave van het schilderij (1985-1991) raakt me. Je ziet gelijk dat het gaat over het laatste avondmaal en tegelijkertijd is het zo anders. Jezus – althans alleen zijn contouren zijn zichtbaar – zit alleen en kijkt over een gele ‘tafel’ naar een wolk van foetussen. Wederopstanding? Het nieuwe leven van de gemeente? Of afgebroken nieuw leven? Nieuwe church plants?
Het laatste avondmaal is zo’n bekend onderwerp voor schilders dat wanneer we nu onze ogen sluiten, we gelijk het plaatje voor ons zien…..
Dat bekende beeld op ons netvlies wordt als basis meegenomen door Dumas en geeft nieuwe kleur en nieuwe invulling.
Waar brengt ons dit paasweekeinde? Naar alle windstreken. Naar het zuiden om in Vlissingen te preken over de Emmaüsgangers; naar het oosten om mijn moeder te feliciteren met haar 83ste verjaardag;; naar het westen om kunst te bewonderen en naar het noorden voor een familie gathering.
Wat deze Goede Vrijdag ook goed maakt, is dat ADRA Nederland zich inspant voor de slachtoffers van de burgeroorlog in Syrië. Er valt vandaag of morgen bij de ADRA donateurs een speciale acceptgiro i.v.m. Syrië op de deurmat. ADRA Nederland komt samen met het wereldwijde netwerk van ADRA in actie. Zie www.adra.nl/syriëcrisis.
