Wat me de laatste tijd bezig houdt is de vraag wat de betekenis is van de economische crisis. Als God nu de God is van alle volkeren, en ook door omstandigheden tot ons spreekt, wat heeft dit alles ons te zeggen? Of wat kunnen wij er van leren?
Wat als eerste naar voren komt, is dat wij dingen hebben gekocht en die wij niet nodig hadden, met geld dat wij niet hadden. Als wij zo doorgaan met consumeren hebben wij alleen al voor onze grondstoffen 1 ½ aarde nodig. We hebben er slechts één. De oplossing voor de economische crisis is niet één op één meer geld uit geven aan nog meer spullen. Wat ik verder zie is dat in deze tijd van recessie allerlei misstanden aan het licht worden gebracht: Nederland als het belasting paradijs in Europa voor grote bedrijven, zorgverzekeraars die miljoenen winst maken per jaar, topbestuurders met excessieve beloningen, de gewone burger wil dat niet meer.
We moeten anders met ons geld en middelen om gaan. Goed rentmeesterschap wil zeggen dat je datgene waarvoor je verantwoordelijk bent: de wereld, de kerk, je bedrijf, je gezin, in een betere staat achterlaat dan je het hebt verkregen. Diverse economen geven aan dat je met geld processen kunt sturen. Toen in Zuid-Afrika nog apartheid heerste, hebben banken bijvoorbeeld geen geld meer geleend aan bedrijven die discrimineerden. Dit heeft het proces van gelijke rechten voor alle bevolkingsgroepen in een stroomversnelling gebracht. De keuzes die banken maken in hun investeringen, zijn bepalend voor welke kant de samenleving op gaat.
Dit geldt ook in het klein. Datgene waar wij ons geld aan uitgeven blijft. Willen wij dat onze kerk blijft bestaan, zullen wij daarin moeten investeren. De opdracht van God is dat wij goed voor de aarde en de natuur zorgen. De leer van Jezus benadrukt de liefde voor elk mens. Als gelovige weet ik dat ik niet de aarde kan redden. En dat dit eveneens niet mijn primaire opdracht is. Wel dat alle mensen, uit alle landen en volken ontzag hebben voor God en hem aanbidden en alle eer geven (Openbaring 14). Onze rijkdom voor de toekomst ligt wellicht besloten in het investeren in betekenisvolle relaties met mensen en het koninkrijk van God. Dit is voor mij al een hele uitdaging.
Elise Happe-Heikoop is predikant van Arnhem, Doetinchem en Nijmegen.
