Een gastblog van proponent-predikant Tom Meijer die antwoord geeft op de vraag waarom hij als predikant wil werken.
Mijn wekker gaat om 08.30 uur. Het is gister laat geworden. We hadden een lange bestuursvergadering en ik was pas rond 23.00 uur thuis, maar ik kon niet meteen in mijn bed ploffen. Ik wilde even bijpraten met mijn vrouw die ik de hele dag niet had gezien. Daarna maalden de verschillende onderwerpen van de vergadering ook nog even door.
Ik sta op, eet een flink ontbijt en maak me snel klaar, want om 09.15 uur staat mijn mentor, ds. Thijs de Reus, voor de deur. We worden om 10.00 uur verwacht bij iemand die heeft aangegeven dat ze gedoopt wil worden. Geweldig! Na een lang gesprek, een prachtige getuigenis over haar weg naar het geloof en de nodige praktische punten keren we weer huiswaarts en gaan we ieder ons eigen weg.
’s Middags staat de inbox alweer bomvol e-mails. Ze vereisen allemaal de nodige aandacht, maar ik heb vanavond ook een bijbelstudie die nog voorbereid moet worden. Kiezen of delen?
Na het avondeten ga ik op bezoek bij een jong stel, net gedoopt, net getrouwd. We behandelen nog een aantal geloofspunten. Deze avond hebben we het over verlossing. We lezen samen uit 1 Johannes 2:1-2 ‘Kinderen, ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht één van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader: Jezus Christus, de rechtvaardige. Hij is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.’ Is het echt zo gemakkelijk? Het korte—en ook het lange—antwoord daarop is eigenlijk gewoon: ja.
Maar ik geloof dat Jezus naar deze aarde is gekomen voor méér dan alleen de vergeving van onze individuele zonden. Hij is niet gekomen zodat wij voor eeuwig in de wolken bij God kunnen zijn om op onze harp te spelen. Het was zijn plan om de gehele schepping te herstellen tot haar vroegere glorie. En daar is hij nu al mee bezig.
Ik mag daar, als proponent-predikant, dag in dag uit aan mee werken. Is dat niet mooi? Natuurlijk zijn er momenten van twijfel, momenten waarop ik me afvraag wat ik precies kan betekenen voor de verschillende gemeenten. Toch kom ik altijd weer terug op ditzelfde punt: God gebruikt mij om een kleine bijdrage te leveren in dit gigantische herstellingsplan. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Volg Tom’s eigentijdse gedachtenkronkels op 21st-centurypastor.blogspot.nl (Engels)
