Hanny groeide op in Nederlands-Indië onder de moeilijke omstandigheden van de oorlogsjaren. In de jaren zestig kwam hij met zijn gezin naar Nederland. Niemand in zijn gezin en familie mocht eten tekort komen. Wellicht omdat hij die ontbering wel had gekend? Zoals bij veel mensen uit Indonesië, was ook bij Hanny de oorlogsperiode en de Bersiap erna een gesloten boek. Er werd niet over gesproken. Hanny was een vriendelijke man die heel goed wist wat hij wilde en die probeerde te genieten van het leven. De laatste jaren was het nauwelijks nog mogelijk de gemeente te bezoeken, maar hij bleef christen en adventist in hart en nieren. Hij zal door velen gemist worden en met elkaar kijken we uit naar het moment waarop we hem opnieuw kunnen begroeten in het rijk van God.
