In februari zal het voltallige bestuur van het Europese hoofdkantoor waar de Nederlandse kerk onder valt (de Trans-Europese Divisie) samen komen om het document Unity in Mission te bespreken. Dat is de uitkomst van de eindejaarsvergaderingen van de divisie, die van 11 tot en met 16 november plaatsvonden in Montenegro. Unity in Mission is in oktober afgestemd door de leiders van de wereldkerk. Het betreft een stappenplan om landelijke en regionale kerken die niet volledig voldoen aan het beleid van het wereldhoofdkantoor weer in lijn te brengen met dat beleid.
Sfeer
De sfeer tijdens de vergaderingen is goed. De leden van het bestuur bespreken positieve manieren om de adventboodschap te delen binnen een verscheidenheid aan culturen; van extreem seculier tot orthodox, van katholiek tot islamitisch. Binnen die context proberen kerkleden relaties op te bouwen met hun omgeving en elkaar. Omdat hun culturen zo verschillend zijn, werken de landelijke kerken heel verschillend. Die culturele diversiteit komt ook terug in de manier waarop de kerk opereert.
Ds. Raafat Kamal, divisievoorzitter, merkte op dat er een positieve stemming heerst binnen de divisie en dat de kerken onderdeel willen zijn van de wereldkerk en gelukkig zijn dat de kerk een eenheid is. Maar er zijn specifieke zaken en omstandigheden binnen Europa die begrip vereisen van de wereldkerk.
Meer tijd
Ds. Göran Hansen, voorzitter van de Zweedse Adventkerk, stelde de extra vergadering in februari voor. Zijn suggestie om de landelijke kerken meer tijd te geven om te praten, luisteren en overleggen met beleidsexperts werd warm ontvangen. Ds. Wim Altink, voorzitter van de Nederlandse Adventkerk, voegde toe dat het dagelijks bestuur van de Trans-Europese Divisie een zorgvuldig en goed-beargumenteerd antwoord op Unity in Mission moet formuleren om te bespreken, aanpassen en aanvaarden.
Het was tijdens de vergaderingen duidelijk dat veel mensen Unity in Mission als kwetsend hebben ervaren. Na het ‘nee’ in 2015 op de vraag of divisies zelf mogen besluiten of vrouweninzegening in hun regio is toegestaan, liet ds. Ted Wilson, wereldvoorzitter, duidelijk weten dat het antwoord ‘het huidige beleid niet verandert’. Toch ondervinden mensen dat vrouwelijke predikanten, ouderlingen en leiders het sinds die tijd moeilijk hebben gehad. Anderen, vooral jongeren, zijn teleurgesteld in een kerk die hun taal niet spreekt. Ze willen erbij horen, maar worstelen met wat zij ervaren als ongelijkheid.
Vrouwen in het ambt
Ds. Kamal, voorzitter van de Trans-Europese Divisie, benadrukte dat het bestuur gelooft in vrouwen in de kerk en als leiders, en ze daarin ondersteunt. ‘We hebben verklaring na verklaring afgegeven over dit onderwerp’, zei hij. ‘We zijn onderdeel van een wereldkerk, maar de wereldkerk moet de zorgen in onze cultuur begrijpen. We hebben duidelijke toezeggingen gedaan over onze waarden in het ondersteunen van vrouwen in het predikambt en als leiders. We moeten nu uitzoeken hoe de divisie kan werken als onderdeel van de wereldkerk, binnen het beleid.’
De foto’s in dit bericht zijn van de Trans-Europese Divisie. Meer foto’s van de vergaderingen zijn te vinden op hun Facebookpagina.Â
