Ester groeide op in een adventistisch gezin in Sicilië. Tijdens haar werk voor de Italiaanse Adventkerk, na het afronden van haar onderwijsacte Huishoudkunde, kwam zij tot de conclusie dat een goede kennis van Frans en Engels nuttig was voor het kerkelijk werk in Italië. Daarom studeerde ze Frans in Parijs en Engels op Newbold College. Daar ontmoette ze Hubert, met wie ze in 1973 trouwde. Ze kregen twee kinderen.
De rol van hoofddiacones van de adventgemeente Almelo was Ester op het lijf geschreven. Ze was ook actief in de sabbatschool en leverde haar aandeel in de kerkenraad. Ze straalde haar vertrouwen in God uit en gaf met liefde uitdrukking aan Gods wil in haar leven. Ze was vriendelijk en goed voor anderen, zowel voor familie als gemeenteleden, bezoekers en wie er ook op haar pad kwam. Ester was eerlijk, oprecht en een vredestichter. Ze cijferde zichzelf weg voor het geluk van anderen, was zachtmoedig, barmhartig en trouw.
Ester wílde ook graag dienstbaar zijn. Zij achtte de ander hoger dan zichzelf, zij was een voorbeeldig mens en dit is niet overdreven. Een kleine vrouw, maar een groot mens, met een groot hart! Haar overlijden kwam onverwacht; Ester en Hubert waren op hun vakantieadres. Bij het afscheid waren ruim 200 mensen aanwezig, ook familie vanuit het buitenland.
