Op 4 januari 2016 overleed ds. Cees van der Ploeg. Ongeveer drie jaar geleden kreeg hij te horen dat hij kanker had en dat hij in zijn levensverwachting eerder moest rekenen in maanden dan in jaren. Hij onderging diverse soorten, vaak zware, behandelingen. Hem werden toch nog enkele relatief goede jaren gegund, samen met zijn vrouw Bep, hun kinderen en kleinkinderen.
Cornelis Engelbertus van der Ploeg werd in 1934 geboren. Na zijn opleiding vond hij een administratieve baan. Maar, nadat hij zevendedagsadventist was geworden, besloot hij zich aan te melden bij het Theologisch Seminarie Oud Zandbergen. Hij voltooide er zijn studie theologie en studeerde later ook nog aan de Theologische Universiteit in Kampen. Vanaf 1965 tot en met 1999 was hij werkzaam als predikant in de Adventkerk.
Kerkelijke loopbaan
Tijdens zijn kerkelijke loopbaan diende Van der Ploeg een aantal gemeentes, met name in de regio Zwolle/Kampen, Twente en Zeeland. Gedurende vijftien jaar werkte hij, al dan niet voltijds, als stafmedewerker voor communicatie op het Landelijk Kantoor. Ook was hij in het midden van de jaren tachtig enkele jaren penningmeester van de Adventkerk. Na zijn emeritaat werkte hij nog een aantal jaren als geestelijk verzorger van Woonzorgcentrum Vredenoord.
Goede pastor
Cees van der Ploeg was een scherp denker, die soms met bepaalde ideeën zijn tijd enigszins vooruit was. Maar hij was vooral een goede pastor, die naast de mensen wist te staan. Hij preekte graag en goed; ook tijdens zijn ziekte bleef hij regelmatig preken. Niet voor niets gaf hij aan dat achter zijn naam op de rouwbrief de afkorting V.D.M. moest staan: Verbi Divini Minister. Deze Latijnse term betekent ‘dienaar van het woord van God’. Dat was hij inderdaad met hart en ziel.
Mooie plek
Op maandag 11 januari werd Cees van der Ploeg begraven op de natuurbegraafplaats Den en Rust in Bilthoven. Die plek had hij zelf zorgvuldig uitgezocht, toen hij eenmaal wist dat zijn leven ten einde liep. ‘Het moet het mooie plek zijn,’ zei hij met zijn bijzondere humor, ‘want ik moet er een hele tijd liggen.’ Hij wist zich in de hand van God, die hem weer tot leven zal roepen op de jongste dag.
