In de afgelopen weken konden we af en toe genieten van een Britse politicus die vloeiend Nederlands spreekt. Nick Clegg had in recordtempo de harten van veel van zijn landgenoten veroverd. Als je zijn naam snel uitspreekt, hoor je het Engelse werkwoord ‘neglect’ (negeren, over het hoofd zien, verwaarlozen). Het lijkt erop dat dat uiteindelijk gisteren in de Britse stemhokjes is gebeurd: zijn partij Liberal Democrats werd vergeten en het rode potlood koos toch weer voor vertrouwd voor de Tories en in mindere mate Labour.
Nu er geen absolute meerderheid is in het Britse parlement (‘hung parliament’) is het nog niet duidelijk wie de nieuwe premier zal worden.
Met iets meer dan normale belangstelling heb ik de verkiezingen bij onze buren aan de andere kant van de Noordzee gevolgd. Wellicht omdat ik in de tachtiger jaren van de vorige eeuw met veel plezier drie jaar in het Albion gewoond heb.
Zondagavond ga ik voor een bliksembezoek naar het Engelse St. Albans en hoop dinsdagavond terug te keren. Alleen zal ik bij terugkeer op dinsdag de juiste trein moeten nemen, niet naar Leiden maar naar het midden van het land. De dozen die we hier thuis de afgelopen weken hebben ingepakt worden op die dag verhuisd.
De Spring Meeting van onze divisie heeft zijn gebruikelijke tweedaagse vergadering. Tijdens deze ontmoeting van dertien unievoorzitters en leiders van de Trans Europese Divisie (TED) zal o.a. een filmopname worden gemaakt. In deze film zullen we vertellen over wat er in onze unies gebeurd is in de afgelopen vijf jaar (2005-2010). Ik zal verhalen over de ruim 20 church plants die onze unie rijk is. En dit verslag zal getoond worden tijdens “Atlanta.”
Wat bedoel ik met Atlanta? Het wereldcongres van onze kerk dat van 23 juni t/m 3 juli zal plaatsvinden in Atlanta (Georgia, VS). Zo’n 70.000 adventisten zullen op de sabbatten samenkomen, terwijl ruim 2400 afgevaardigden van over de hele wereld zich – op de weekdagen – bezig zullen houden met de organisatorische kant van de kerk.
Van wie is de kerk? Van een aantal leiders die zich als politici profileren? Nee, in de eerste plaats is de kerk van Christus. De kerk is niet het ‘eigendom’ van een aantal kerkleiders, maar wij allen behoren Hem toe.
Daarom is het goed dat alle unies (en daarmee alle adventgemeenten wereldwijd) in Atlanta vertegenwoordigd zijn. Het gaat om een gezamenlijke activiteit. De kerkelijke verkiezing van leiders in Atlanta is niet van te voren bepaald. Het benoemingscomité van 240 personen (dat pas op de eerste dag van ‘Atlanta’ wordt samengesteld) zal naar eer en geweten voorstellen bespreken en voorleggen aan de grote groep van ruim 2400 gedelegeerden.
Ik verwacht niet dat we in de kerk te maken krijgen met een soort ‘Clegg mania.’ Want wie horen bij de kerk? U/jij en ik. Wij met elkaar zijn de kerk. In onze plaatselijke gemeente, en in de wereldkerk.
