In Trouw van 6 december lees ik een ingezonden brief met als titel “breken met de kerk”.De schrijfster (Pien van den Boorn-Reitsma) zegt: “Ikzelf behoor tot de 50-plussers die volgens Monique Samuel (Trouw, 1 december) ‘massaal hebben gebroken met de kerk, niet meer geloven in één politiek verhaal en dit hebben voorgeleefd aan hun kinderen’.
Pien gaat verder: “Een rake constatering, alleen iets te kort door de bocht. Ik ken veel generatiegenoten die warmlopen voor haar pleidooi. Alleen ontmoet je die voornamelijk binnen kerkelijke bewegingen waar niet per se dezelfde opvattingen worden gedeeld, maar wel gemeenschap wordt ervaren. Met respect en nederigheid kan ruimte worden gemaakt voor een nieuwe kerkgedaante. Dit vergt alleen ommekeer en bovennatuurlijke liefde bij alle betrokkenen.”
Deze woorden laten volgens mij zien waar het omgaat, ook in de Adventkerk in Nederland. Dat we bouwen aan een gemeenschap waar de acceptatie centraal staat, omdat God ons aanvaardt. Ik denk hierbij aan het nog steeds actuele boek van Richard Rice “Believing, Behaving, Belonging.” In ons land vertaalt naar de titel “Geloven doe je samen” (te bestellen via onze webwinkel en via het Servicecentrum van de unie.
Rice legt uit dat het verstandelijk beamen van leerstellingen (geloven) en het najagen van een bijbelse leefstijl (gedragen) geenszins de liefde garandeert binnen een gemeente. Dat wordt pas gerealiseerd als de waarde van “belonging” (erbij horen) het belangrijkste is. Ja, onze 28 leerstellingen bepalen onze identiteit en onze leefstijl (o.a. gezonde leefwijze) is waardevol. Maar we horen de echo van de woorden van Paulus “als ik al deze dingen heb, maar de liefde niet, ik ware niets” (1 Kor 13).
Het mooie is: als de gemeenschap goed functioneert, als we elkaar liefhebben en ruimte geven, dan komen de andere twee facetten die Rice noemt (believing/geloven) en (behaving/gedragen volgens leefstijl) vanzelf op hun plek.
Ook in deze nieuwe bestuursperiode van de komende vijf jaar zal ik mij hier voor inzetten. Net zoals voor mijn blog.
Ik ben blij overigens dat er zich nieuwe bloggers hebben aangediend: Tom en Joris. Ik hoop dat meerdere collega’s van het uniekantoor hun voorbeeld zullen volgen.
