Prina groeide op in Arnemuiden. Zij kwam in aanraking met het adventisme omdat haar moeder zevededagsadventist werd. Prina ging daarin mee. Later kozen zij en haar man, Laurens de Hamer, samen voor de doop. Dat was op 10 april 1960.
Laurens was ouderling, en Prina ondersteunde hem daar goed bij. Ze ontving bezoekers na de kerkdienst en deed actief mee met acties voor Sympatia. André, Prina’s jongste zoon, omschreef zijn moeder op de afscheidsdienst als mild, ruimdenkend en openstaand voor anderen.
Prina en haar wijlen zus Jannetje Caljouw beleefden een geloofsopleving door de preken van ds. A.E. Dingjan. Hij wees erop dat God geen straffende God is, maar een God van liefde en dat de wederkomst een dag is om naar uit te zien. En daar getuigde Prina van in haar gespreken anderen. Dat deed zij bij haar werk als schoonmaakster en in de boomgaard als fruitplukster, maar ook in gesprekken met bekenden van binnen en buiten Arnemuiden. Prina was overtuigd adventist.
Sinds de overgang had Prina last van hoofdpijn, die door de jaren heen steeds erger werd. Later kreeg zij last van een tumor, zonder dat zij wist wat er aan de hand was. De tumor, en de uitzaaiingen, werden pas laat ontdekt.
Tijdens haar ziektes ontving Prina veel steun van de kerk. De laatste weken besteedde zij in het hospice, waar zij heel goed is verzorgd. In haar zevende week daar overleed zij in volle zekerheid van het geloof, met een sterk verlangen naar de jongste dag. Haar man, die haar heel liefdevol heeft bijgestaan, wees haar daarop in troostvolle, ontroerende woorden.
