Vandaag zullen mijn vrouw en ik onze stem (voor de Provinciale Staten) uitbrengen in het Atrium van woonzorgcentrum ‘Vredenoord.’ Het is te hopen dat op deze zonovergoten dag er een hoge opkomst zal zijn. Het is een voorrecht om te kunnen stemmen in vrijheid. Ik vind het bovendien bijzonder om deze maatschappelijke verantwoording uit te voeren op een locatie die voor mij en velen met mij in de kerk niet onbekend is.
De drempel van ‘Vredenoord’ stap ik ook over als er een vergadering is van de Raad van Toezicht. Dit jaar vergaderen we elke maand om de Raad van Bestuur (mw. Paula Koeweiden) te volgen in de belangrijke stappen die moeten worden ondernomen om de ‘onderneming’ gezond te houden.
Verder kom ik in ‘Vredenoord’ eens per maand om een avondwijding te verzorgen. Het interessante daarvan is, dat je niet weet hoeveel toehoorders er zijn. De avondwijding wordt uitgezonden op elke kamer van ‘Vredenoord’ en Intermezzo (aanleunwoningen). Hoewel de opkomst in de grote zaal niet zo groot is, is het aangenaam om de bewoners van ‘Vredenoord’en Intermezzo bij de wijding te ontmoeten.
Gelukkig minder vaak ben ik op ‘Vredenoord’ als er een uitvaart is van een geloofsgenoot, meestal een collega-predikant of echtgenote.
Vorige maand was ik bij een afscheidsreceptie van één van de werknemers die ruim 10 jaar voor het woonzorgcentrum heeft gewerkt. Zij was één van de unithoofden. Je merkt en ziet dat de personeelsleden met hart en ziel zich inzetten en de bewoners op allerlei manieren willen begeleiden en ondersteunen. Humor staat daarbij gelukkig niet op de laatste plaats.
Voor mij is ‘Vredenoord’ op loopafstand. Figuurlijk gezien hoop ik dat dit voor vele leden van de Adventkerk geldt. Dat ‘Vredenoord’ deel van ons kerkelijk beleven is. Of we nu jong of oud zijn. Als ik vanavond mijn stemformulier in de stembus stop, hoop ik stilletjes dat u allen altijd uw stem uitbrengt op dit oord van vrede.
