In een eerder blog heb ik al gesproken over wat mijn hoofdtaak blijkt te zijn: Vergaderen. De meeste van die vergaderingen zijn niet erg bijzonder. Het wekelijks Dagelijks Bestuur (inclusief het maken van de agenda en notulen) begint al schering en inslag te worden. De korte overleggen met de verschillende departementshoofden, die al jaren je collega zijn, zijn de orde van de dag. Maar zo nu en dan heb je een bijzondere vergadering.Vandaag waren de voorzitter en directeur van het Nederlands Bijbelgenootschap op visite. Vergezeld door Prof. Dr. Rudy van Moere, een collega en actief lid van het genootschap, kwamen zij kennis maken met het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten. En wij maakten kennis met hun. Zij vertelden ons over hun projecten, en vroegen hoe zij ons beter van dienst zouden kunnen zijn. Ze vroegen niet eens om een subsidie van ons!
Wij konden vertellen wat Adventisten zijn, en waar we voor staan. Ze waren ontzettend onder de indruk van het sabbatschoolmateriaal dat wij ontwikkelen, en hebben een pakketje meegekregen. Ze vonden het goed dat wij de Bijbel zo centraal stellen, en vertelden ons nog dat zij Bijbels hebben uitgedeeld in China—ook aan Adventisten.
Maar het leukste was het bericht dat zij werken aan een nieuwe bijbelvertaling. Het zal de Bijbel in Gewone Taal heten. Dat klonk als muziek in mijn oren. In al de jaren dat ik werk als predikant stoor ik me verschrikkelijk aan het feit dat er geen Bijbel is in ‘normaal Nederlands.’ Ja, ik weet het. De Nieuwe Bijbelvertaling is normaal Nederlands, maar wel Nederlands dat onbegrijpelijk is voor veel jongeren en helemaal voor allochtonen.
Ik gebruik, noodgedwongen, vaak de Groot Nieuws Bijbel, niet dat dat veel beter is. Moeilijke woorden komen er nog steeds in voor—leg maar aan een 13 jarige uit wat gezindheid en zwelgpartij betekenen. Bovendien met sommige teksten ben ik als Adventist niet altijd even blij—kijk maar na het woord rust komt daar helemaal niet in het scheppingsverhaal voor.
Maar er is hoop: de Bijbel in Gewone Taal. De teksten die we te zien kregen lijken erg hoopvol. Korte zinnen, weinig bijzinnen, minder moeilijke woorden. Maar, wat over het inhoud dat voor Adventisten belangrijk is. Laten ze de 2300 dagen van Daniël 8.14 staan, of volgen ze veel vertalingen die daar 1150 van maken? Zegt Jezus ‘ik zie je straks in de hemel’? Of zegt hij straks ‘ik zie je in de hemel’? Tja, dat wisten deze heren ook niet uit hun hoofd, maar ze gaan het nakijken. Beter nog, ze nemen onze theologische standpunten mee.
Groot nieuws dus. Zo wordt de Bijbel in Gewone Taal, net als de Nieuwe Bijbelvertaling, een vertaling waar ook wij Adventisten aan hebben meegewerkt, en waar we goed mee kunnen werken.
En dan het slechte nieuws, we moeten wachten tot 2014, dan komt deze nieuwe vertaling pas uit.
