Arjen Bes en Gerben Slooff, allebei 33 jaar oud, werden op 21 mei officieel lid van de adventgemeente Rotterdam Noord. Gerbens zoontje, Ky-Mani, werd op dezelfde dag opgedragen: ‘Zo mooi’, vindt zijn trotse vader.
Christelijk opgevoed
Arjen groeide christelijk op. Hij kreeg vragen over de sabbat bij het lezen van de Bijbel. Hij kwam in aanraking met Het grote conflict, van Ellen White, en begon te lezen. ‘Ik raakte behoorlijk overtuigd dat God van ons verlangt dat we ons aan de sabbat houden’, vertelt Arjen. Al snel kwam hij erachter dat er een kerk in de buurt was, en besloot die een bezoekje te brengen. ‘Vanaf dat één voelde ik me daar welkom. Ik bleef hangen en kreeg bijbelstudie.’
‘Al snel kwam de vraag of ik me wilde aansluiten en eventueel wilde laten dopen.’ Toch sloop de twijfel binnen. Zijn omgeving reageerde niet altijd positief op de veranderingen in zijn leven. Ook vroeg hij zich af of hij wel zou kunnen en willen waarmaken wat hij in korte tijd allemaal geleerd, gelezen en gehoord had. ‘Pas heel kort voordat ik belijdenis zou gaan doen kwam dat diepe besef dat ik uit mijzelf helemaal niets kan waarmaken voor God.’
In zijn vorige gemeente is Arjen gedoopt en heeft hij gekozen voor Jezus. Daarom werd hij op 21 mei in de adventgemeente opgenomen op belijdenis van geloof. ‘Het was een erg mooie dag waarin ik Gods leiding overvloedig heb mogen ervaren. Mooi om te zien dat familie en naasten de moeite hebben genomen om langs te komen. Het voelde als een enorme opluchting! De grote last die twijfel heette, verdween.’
Lange weg
Gerben was vroeger, zoals hij het zelf omschrijft, ‘geen lieverdje’ en hield er een destructieve levensstijl op na. ‘Ik ben [in 2007] naar de sportschool gegaan en paste mijn levensstijl gedeeltelijk aan.’ Hij stopte met roken en het drinken van alcohol. ‘Sporten heeft zeker een positieve bijdrage gehad, ook qua mindset’, zegt hij. ‘Maar ik miste toch wat.’
In 2009 bekeerde Gerben zich tot islam, en nam de gewoonten en gebruiken over. Goede ervaringen met christelijke leeftijdsgenoten had hij niet. ‘Het overlijden van mijn beste vriendin aan de gevolgen van borstkanker heeft mij ernstig doen twijfelen aan het geloof.’ Zij was iemand die, zelfs tijdens haar ziekte, altijd klaar stond voor anderen. De islam, God, het deed hem niks meer. ‘Ik zorgde wel goed voor mijn lichaam’, vertelt Gerben, maar zijn gedachtegang was niet christelijk.
Door Gail, zijn toekomstige vrouw, leerde hij een andere kant van het christendom kennen. Op een gegeven moment wilde hij de Bijbel en Koran met elkaar vergelijken. ‘Gail heeft mij hierin ondersteund en mij verteld over de mogelijkheid tot bijbelstudie. Dat heb ik met beide handen aangegrepen.’ Als iemand hem vraagt waarom hij zich tot een ander geloof heeft bekeerd, zegt Gerben: ‘De zoektocht naar God gaat over verschillende wegen en zeker niet in een rechte lijn. De zoektocht naar God is een leerproces dat continu doorgaat.’
Na zijn doop, zegt Gerben, ‘treedt een definitieve verandering op in mijn leven … Mijn denken, rust in mijn gedachten, een sterke focus op het goede. Mijn toenadering tot anderen’. Hij voelt zich gezegend en is vooral erg dankbaar.
