Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Contact 3, een gratis uitgave van het ESDA-instituut.
Op tv kijk ik wel eens naar Het mooiste meisje van de klas. Daarin komen voormalig klasgenoten van haar aan het woord, waaronder diverse jongens die graag haar vriendje hadden willen zijn. De levensloop van het mooie meisje komt in vogelvlucht voorbij. Dikwijls zitten er trieste elementen in haar verhaal. En in sommige gevallen was haar schoonheid ook het enige wat ze had.
Naast voormalig klasgenoten herinneren de meesten van ons zich ook hun juffen en meesters nog wel. Slechts enkelen hebben dat beeld verdrongen. Maar over het algemeen koesteren we warme herinneringen aan de meesten van hen. Niet in het minst om hun vertelkunsten.
Bemoedigen en inspireren
Ook al ben je niet christelijk opgevoed, op de meeste scholen is er toch wel aandacht besteed aan bijbelverhalen. Oók op niet-christelijke scholen. Het hoort bij je algemene kennis. En misschien staat het je nog wel helder voor de geest: de juf of meester die je vertelde over Mozes in het rieten mandje of over David en Goliat, de verloren zoon of de goede herder. Door de jaren heen hebben die verhalen mensen weten te bemoedigen en inspireren. Ze hebben mensen richting in hun leven weten te geven en doen dat nog steeds. Voor veel mensen zijn de bijbelverhalen een deel van hun referentiekader geworden.
Sprookjesprinses
Mijn favoriete verhaal was dat van Ester. Hoe kan het ook anders: een sprookjesprinses. Het mooiste meisje van het land dat bij de koning kwam wonen en zijn koningin werd. Ik zag haar ronddolen door de gangen van het paleis in haar roze tule jurkjes en op haar zilveren hoge hakken. Dat verzon ik er natuurlijk zelf bij. Het ademde de sfeer van de sprookjes van 1001 nacht voor mij. Een spannend verhaal was het ook, door de boze Haman die de oom van Ester uit de weg wilde ruimen. Omdat die oom niet voor Haman wilde buigen. Daardoor werd Haman in zijn eer aangetast en zon hij op wraak met een permanente oplossing. In dit korte bijbelboek kun je lezen hoe één meisje met haar charmes en geloof een hele natie wist te redden, inclusief haar oom.
De naam van God
je voelt de aanwezigheid van God in elk deel van het verhaal
Wat eigenlijk het meest bijzondere aan dit verhaal is, is dat de naam van God nergens voorkomt. En dat is eigenlijk best wel gek. Want je voelt de aanwezigheid van God in elk deel van het verhaal. Maar hij wordt nergens genoemd. Er wordt wel indirect naar God verwezen, bijvoorbeeld in een zin als: ‘Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze’ (hoofdstuk 4:14). Maar daar houdt het ook mee op.
Indruk gemaakt
Door de loop der jaren heeft dit verhaal op meer mensen indruk gemaakt dan alleen op mij. In de renaissance zijn talrijke toneelstukken geschreven met dit bijbelverhaal als onderwerp. En verder is het boek Ester meermalen verfilmd, met Joan Collins als één van de eerste Esters. Ook in de muziek wordt het gezien als een belangrijk boek, want het verhaal van Ester werd gebruikt als basis voor het eerste oratorium van Händel in 1731.
Als je het eenmaal gelezen hebt, laat het verhaal je niet meer los. Het mooiste meisje van de Bijbel dat in een superspannend complot terecht komt. Dat niet meer genoeg lijkt te hebben aan alleen maar mooi zijn. In haar leven is de aanwezigheid van God en zijn bescherming voelbaar aanwezig. Dat geeft haar kracht en hoop. En dat maakt dit verhaal zo bijzonder voor mij.
