In de jaren ’50 vertrok Hans samen met zijn vrouw, Hannie, naar het toenmalige Rhodesië. Hun vier kinderen werden daar geboren. Hans’ zoon Michiel herinnerde zich zijn vader daar als ‘de man rijdend op een tractor met een pijp die uit zijn mond hing’. Dat veranderde toen Hans en Hannie in aanraking kwamen met de Adventkerk.
In 1969 trok het volledige gezin in een Peugeot-stationwagen dwars door Afrika naar Rwanda, waar zij vijf jaar woonden. Vanwege de scholing van de kinderen reisden ze vervolgens naar Zuid-Afrika, naar Helderberg College. In 2010 vierde Hans zijn 80e verjaardag in Zuid-Afrika en maakte samen met zijn zoon zijn laatste grote reis: terug naar Zimbabwe en de Victoriawatervallen.
Hans hield van zeilen en bouwde zelfs een eigen boot. Hij kon alles met zijn handen. Maar hij bracht ook vele uren door met het bestuderen van de Bijbel en boeken die daarbij helpen. Hans was altijd bereid om te discussiëren en na te denken over principes en leerstellingen.
Hans heeft veel betekent voor de kerk in Nederland. Ook in Afrika zette hij zich met hart en ziel in voor de kerk. Hans vond dat wij allemaal discipelen van Jezus zijn, en dat vraagt om een actieve houding. Tot enkele jaren voor zijn dood sprak hij regelmatig en jarenlang was hij betrokken bij evangelisatieactiviteiten in zijn gemeente, Emmen.
