Op vrijdag 6 juni 2025 namen wij afscheid van Ester Romney – een vrouw van uitzonderlijke kracht, liefde en geloof. Geboren op Aruba als oudste van vijf kinderen, begon haar leven in de warmte van de Caribische zon. Op haar tIende verhuisde ze met haar gezin naar Sint Maarten, waar ze op het landgoed van haar oma woonde. Op dertienjarige leeftijd vertrok zij, om medische redenen, naar Nederland en vond onderdak bij familie De Boer in De Bilt. Na haar herstel keerde ze terug naar Aruba, waar ze typles volgde en als typiste aan de slag ging bij het Hyatt hotel. Ze leerde kinderen typen en werkte daarna in het restaurant.
Tijdens een cruise in het Caribisch gebied ontmoette zij haar grote liefde Victor Reymond. Samen bouwden zij een leven op Curaçao, kregen drie kinderen – Linda, Rozita en Rolin. Daarna verhuisde ze met haar gezin naar Nederland waar ze een thuis vond in de kerkgemeente Eindhoven. Ester had een vrijgevig hart en een open huis. Ze zorgde voor de opleiding van haar broers, was voogd van zeven kinderen en hielp talloze familieleden en bekenden om hun weg te vinden.
In de kerk diende zij jarenlang met toewijding bij de diaconie. Ester stond bekend als een vrouw met een groot geloof en een nog groter hart. Haar huis was een toevluchtsoord voor mensen in nood. Ze hielp waar ze kon, met stille vastberadenheid en gratie. Haar liefde voor bakken, haken en naaien was meer dan een hobby; het was haar manier om liefde tastbaar te maken voor de mensen om haar heen.
Reizen bracht haar naar verschillende oorden, maar waar zij ook ging, haar hart bleef verankerd bij haar familie en gemeenschap. Als hoofd van de diaconie-afdeling leidde zij met kracht, mededogen en een open oor voor wie hulp nodig had.
Tijdens haar ziekte bleef Ester een toonbeeld van geloof en volharding. De verpleegkundigen van de longafdeling van het Catharina Ziekenhuis waren telkens verbaasd over haar veerkracht. Ondanks zware terugvallen stond ze telkens weer op, een levend getuigenis van Gods kracht in haar leven.
Haar gebedsleven was intens en krachtig. Ester geloofde rotsvast dat Jezus zou terugkomen en dat God elk lijden ziet en op zijn tijd antwoord geeft. Haar geloof was geen theorie, maar een dagelijkse leefwijze. Mensen werden geraakt door de wonderen die in haar leven gebeurden — momenten waarvoor geen verklaring was, behalve dat het Gods hand was die haar leidde.
Op 6 juni 2025 werd haar leven gevierd tijdens een indrukwekkende afscheidsdienst, waar ds. Rodney Blomhof voorging in de prediking. In een witte paardenkoets begeleid door haar zoon Rolin en haar pleegzoon Shalon werd zij naar haar laatste rustplaats gebracht. Op de begraafplaats werd op muzikale wijze haar de laatste eer bewezen door dragers in traditionele Surinaamse stijl. Velen spraken vol ontroering over haar onbaatzuchtigheid, warme hart en diepe geloof.
Ester Romney laat een nalatenschap achter van liefde, dienstbaarheid en vertrouwen op God. Ze was een moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, vriendin en steunpilaar voor velen. Haar leven blijft een inspiratie voor wie haar kende en haar geloof een lichtend voorbeeld van wat het betekent om God te vertrouwen in alles.