Erna wordt door iedereen gekenmerkt als een vrouw met een vriendelijke lach. Bij Erna en haar man John was het vaak de zoete inval. Al op de lagere school in Rotterdam raakte ze bevriend met John Bernhard.
Actief in Rotterdam/Apeldoorn
Ze hebben elkaar nooit meer losgelaten. Erna was actief in de gemeente Rotterdam-Centrum en later, na hun verhuizing naar Apeldoorn, werkte ze net zo hard mee in deze gemeente. Niets was haar teveel en ze leek altijd blij te zijn. Toen Erna ziek werd, trok ze zich daar niets van aan en bleef even actief als tevoren. Totdat het niet meer ging. Zelfs de gang naar de kerk werd haar op het laatst te zwaar. Maar hoe ziek ze ook was, samen met haar man keek ze de diensten online en ze bleef betrokken bij de gemeente.
Onwankelbaar
Haar geloof en vertrouwen waren onwankelbaar en steeds vol van dankbaarheid. Tijdens een goedbezochte dienst werd stilgestaan bij het leven van Erna. De dienst werd geleid door Herman van den Nieuwendijk en Bert Nab. Zij zal zeer gemist worden. In de eerste plaats door haar man John en haar kinderen en klein- en achterkleinkinderen, maar ook in de gemeente. ‘Als iedereen de wereld zou bekijken door de ogen van Erna, dan zou een en ander er een stuk vriendelijker uitzien’, aldus voorganger ds. Bert Nab. Met elkaar kijken we uit naar de tijd dat we Erna opnieuw kunnen omhelzen in een leven zonder ziekte, pijn en dood.
