Einke Tuinsta groeide in Amsterdam op als zevendedagsadventist. Toen hij ter wereld kwam was zijn moeder al lid van de Adventkerk en zijn vader zou later ook tot de kerk toetreden. In zijn jeugd verhuisde het gezin naar Limburg en later naar Enkhuizen. Eimke ontmoette zijn vrouw Geesje tijdens een jeugdkamp van de kerk op Terschelling. Zij zouden meer dan zestig jaar gelukkig getrouwd zijn,
Medisch technicus
Toen zij na hun verkeringstijd trouwden gingen ze wonen in Heemstede. Later verhuisden zij naar Zwolle en tenslotte naar het vlakbij Zwolle gelegen stadje Hattem. Eimke was medisch technicus met een specialisatie in cardiologische apparatuur. Hij kon daar met passie over praten en werd tijdens zijn loopbaan op de hartafdeling van het ziekenhuis in Zwolle bijzonder gewaardeerd.
Op 21 oktober moesten familie, vrienden, buren en leden van de Adventkerk in Zwolle afscheid nemen van Eimke Tuinstra. Tot kort daarvoor wees niets erop dat zijn leven bijna voorbij was. Toen eenmaal de diagnose was gesteld van acute leukemie ging het met zijn gezondheid snel bergafwaarts. Aanvankelijk kon hij thuis verpleegd worden, maar de laatste vier dagen bracht hij in een hospice door.
Sfeervolle dienst
De afscheidsdienst vond plaats in het crematorium in Zwolle. Ondanks de coronamaatregelen mochten daarbij toch nog zestig mensen aanwezig zijn. De sfeervolle dienst werd geleid door ds. Gabrial Kwayle, de predikant van onder andere de Adventgemeente in Zwolle en door ds. Reinder Bruinsma, die de overdenking verzorgde. Nadat ds. Kwayle een gedeelte uit Jesaja 65 had gelezen sprak ds. Bruinsma over het toekomstbeeld dat de profeet Jesaja zijn tijdgenoten voorhield. Hieruit kunnen wij nu nog steeds hoop kunnen putten. De symbolische beschrijving van het paradijs door de profeet Jesaja, die later een echo zou krijgen in de Openbaring van Johannes, legt een bodem onder onze hoop op een eeuwige toekomst.
Eimke laat zijn vrouw Geesje achter, zijn zoon Gerco en zijn schoondochter Marjan en hun kinderen Sven en Floor en Jeroen, die de voorzitter is van de Adventkerk in België en Luxemburg. Hij was ervan overtuigd dat hij hen weer terug zal zien als het paradijs, waarover tijdens de afscheidsdienst werd gesproken, werkelijkheid is geworden.
