Afgelopen sabbat waren André Amsen (penningmeester Nederlands Unie) en ik in de gemeente Apeldoorn. ’s Middags vertelde André over de principes van rentmeesterschap en liet hij zien hoe de inkomsten van de Nederlandse Unie worden uitgegeven. In de ochtendpreek had ik aan de hand van de gelijkenis van de onrechtvaardige rentmeester (Lukas 16) mijn duit in het (collecte) zakje over dit belangrijke thema gedaan.
De plaatselijke penningmeester vertelde ons dat het goed is dat de leden geïnformeerd worden over het financiële reilen en zeilen van de unie. We vonden het prettig om te doen. Er staan de komende maanden meerdere gemeenten op het programma waar wij naar toe zullen gaan.
Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat je het beste leert door te doen . Je kunt iets horen, dan onthoud je een poosje, als je iets ziet, dan blijft het langer in je brein. Maar door zelf iets uit te voeren, dan is het stevig verankerd op je ‘harde schijf.’ Dit geldt ook voor de gewoonten die met religieuze overtuigingen te maken hebben( zoals gaven geven aan God) . Woorden en power point presentaties hebben tijdens erediensten zeker hun uitwerking, maar pas wanneer we het gehoorde in de praktijk brengen wordt het deel van ons en ervaar je de meerwaarde.
Zou het kunnen zijn dat aardig wat van onze religie en van ons geloven nog steeds een theorie is? En dat het soms te weinig is geïntegreerd in ons systeem? Is het dan verkeerd om een theorie op z’n merites te beoordelen? Nee, zeker niet. De waarheid is zo ondoorgrondelijk rijk dat we ons elke week opnieuw in haar schatten kunnen en moeten verdiepen. Maar daar stopt het niet mee.
Van hoofdzaak moet het vervolgens naar ons hart, onze handen en onze voeten gaan. Sterke geloofsgemeenschappen met veel uitstraling, zijn groepen mensen die hun geloof ‘ademen’ (= volledig opnemen en uitdragen).
