31 oktober 1942 – 10 jan. 2023
Douwe Marius ‘John’ Jellema was de oudste zoon van Marius en Minke Jellema-Bouma. John dankte zijn bijnaam aan het bezoek dat zijn vader samen met de kleine jongen na de bevrijding in 1945 bracht aan een groep Canadese militairen, gelegerd in de Grote Kerk in Leeuwarden. Een van hen stelde zich voor met de woorden: ‘Ik ben John.’ Zijn vader reageerde met: ‘En dit is onze kleine Johnny-boy.’
Het gezin werd uitgebreid met nog drie jongens. Vader werd zelfstandig ondernemer. Door gezondheidsproblemen moest John vaak inspringen en na de militaire dienst werkte hij fulltime mee.
Ameland
John ontmoette zijn levenspartner tijdens een zomervakantie op Ameland. Hij en Tineke trouwden op 24 februari 1966. Het stel had niet dezelfde religieuze achtergrond, maar begreep wel dat er gekozen moest worden tussen sabbat en zondag. Er werd een Bijbelstudie gevolgd en in november 1967 werden John en Tineke gedoopt door ds. Henk de Raad. Vanaf dat moment waren ze enthousiast lid van de gemeente Leeuwarden. Beiden hebben afwisselend deel uitgemaakt van het bestuur. Hun huis stond altijd open voor anderen.
Warme maaltijd
Jarenlang gingen dienstdoende sprekers uit de kerk mee met de familie Jellema voor een warme maaltijd en een goed gesprek. Ook overnachtingen werden geregeld. Ook vanuit het buitenland (via de Trans European Division) kwamen er internationale contacten. Het oudere echtpaar Riemersma uit Australië heeft meerdere keren een lange zomervakantie bij hen doorgebracht. John sprak vrijmoedig over z’n geloof en wist vaak met een rake opmerking de lachers op z’n hand te krijgen. Hij was een harde werker in z’n eigen bedrijf, dat op sabbat gesloten was.
Ziekte
In 2005 werd lymfeklierkanker bij hem geconstateerd. Chemo bracht de ziekte aanvankelijk tot rust. Begin 2013 stak deze echter weer de kop op. Na uitgebreid onderzoek werd er een tumor in de darm ontdekt. Voorbehandeling en operaties volgden. Echter meteen gevolgd door allerlei complicaties. Telkens wist John er weer bovenop te komen. De laatste jaren werden moeilijk. Niet meer fietsen of tuinieren. Maar wel zo lang mogelijk nog naar de kerk. De laatste keer was begin november 2022 bij de doop van Eeltsje ten Brug. Half december belandde hij opnieuw in het ziekenhuis. En verloor de strijd op 10 januari. De afscheidsdienst op 17 januari werd geleid door Jan Rokus Belder. De belangstelling was overweldigend. Zoveel mensen kwamen afscheid nemen, zowel thuis als in de aula. Ook diverse (oud) predikanten bezochten de condoleance. Schoondochter Miranda had de dienst voorbereid. Beide zoons Marius en Chris herdachten hun vader met een eigen toespraak. John wordt enorm gemist.
‘Vreugde in de Heer’
De tekst van de overdenking van Jan Rokus was uit Jesaja. Hoofdstuk 61: 10. ‘Ik vind grote vreugde in de Heer, mijn hele wezen jubelt om mijn God.’ Zijn lievelingslied was ‘Er is een God die HOORT.’ Dit was een gevleugelde uitspraak van hem. Het is onze verwachting elkaar weer te zien op het moment dat Jezus terugkomt en de graven geopend zullen worden. Deze hoop en troost stond vermeld op de rouwkaart met de woorden van Jesaja 51: 12: ‘Ik, ik ben het die jullie troost.’
