In de afgelopen dagen heb ik telefoontjes en e-mails ontvangen over het massaal verspreiden van het boek van Ellen G. White (1827-1915).
Dit bespreekt vanuit de bijbelse profetieën de periode van de val van Jeruzalem in 70 na Chr. tot de nieuwe hemel en aarde.
“Ik hoop echt dat de Unie ook overstag gaat! Wat een zegen zou dat zijn voor Nederland!”
De Nederlandse Adventkerk is voor dit plan niet overstag gegaan. Ook de Trans-Europese Divisie en heel wat unies over de hele wereld hebben hun bedenkingen. Een van de redenen is de schrijfster zelf.
De grote strijd verscheen voor het eerst in 1884. Toen in 1888 de drukplaten vervangen moesten worden, besloot de Amerikaanse Ellen White het boek gelijk te herzien. In die periode bezocht zij Europa en voegde een aantal gegevens toe, vooral over de Hervormingen. De woorden “Ik zou van dit boek liever willen dat het wijd verspreid werd dan van enig ander van mijn boeken,” schreef zij in 1905 en sloegen dus op deze uitgave van 1888. Daarbij had zij het niet over uitdelen, maar over verkopen.
In 1910 waren de drukplaten opnieuw aan vervanging toe. “Toen ik hoorde dat De grote strijd opnieuw gezet moest worden, besloot ik dat we alles nauwkeurig moesten onderzoeken, om te zien of de waarheden die het bevatte op de allerbeste manier verwoord waren.”
Ook nu werd het boek grondig herzien op basis van ondermeer de volgende criteria:
– Gewijzigde gedragscodes eisten dat verwijzingen naar gebruikte bronnen werden toegevoegd.
– Er werden geschiktere woorden gekozen om feiten en waarheden correcter en nauwkeuriger neer te zetten
– De waarheid werd vriendelijker verwoord om rooms-katholieke en sceptische lezers niet af te stoten.
En zo verscheen in 1911 de huidige editie van De grote strijd. Als in 1911 de wereld binnen 23 jaar al als genoeg veranderd werd geacht om een complete revisie door de schrijfster te rechtvaardigen, hoeveel te meer geldt dat dan na 100 jaar? De manier waarop Ellen White zelf met haar werk is omgegaan geeft genoeg reden om aan te nemen dat zij eerst een grondige revisie zou willen voordat. De grote strijd in 2012 massaal werd uitgedeeld. Waarom?
– In 1911 werd niemand afgeleid door radio, tv, dvd’s en internet om dikke boeken te kunnen lezen De grote strijd bevat 650 blz.
– Wat in 1911 als normaal en hoffelijk taalgebruik werd beschouwd, kan in 2011 overkomen als gedateerd, grof en ongenuanceerd.
– In 1911 worstelde protestants Amerika met heel andere issues dan het geseculariseerde Nederlandse stukje van onze global village.
– Zonder enige verwijzing naar wat er na 1911 gebeurd is, kun je moeilijk spreken over een relevante en eigentijdse verwoording van de ‘tegenwoordige waarheid’.
Ik ben een te groot bewonderaar van Ellen White om haar eigen voorbeeld te negeren. Ik ben dan ook blij te vernemen dat de Generale Conferentie nu zelf het initiatief neemt om als alternatief een gereduceerde uitgave van 11 hoofdstukken te publiceren.
De Nederlandse Unie heeft tijdens een recent Europees overleg voorgesteld in 2013 een rijk geïllustreerde eigentijdse ‘glossy’ uit te brengen over de boodschap van De grote strijd, gelardeerd met citaten uit het boek en hoe het te bestellen is.
Daarnaast heeft Ellen White altijd aangegeven dat je van tevoren een vertrouwensband dient op te bouwen met mensen die je wilt bereiken. Anonieme massadistributie van De grote strijd zou ook in dat opzicht tegen haar principes indruisen.
“Alleen de methode van Christus zal werkelijk succes brengen om mensen te bereiken. De Heiland begaf zich onder de mensen als iemand die het beste met hen voorhad. Hij toonde hun zijn medeleven, kwam tegemoet aan hun noden en won hun vertrouwen. Dan vroeg Hij hen: ‘Volg Mij.’”
