Ab Israëls zag in Steenwijkerwold het levenslicht. Hij had geen onbezorgde jeugd, zijn vader regeerde het huis en Ab werd menigmaal met onredelijkheid en fysieke kracht geconfronteerd. Dat heeft grote invloed gehad op zijn leven.
Kort na zijn geboorte verhuisde het gezin Israëls naar Meppel, waar Ab het kleermakersvak leerde. Zijn eerste eigen kostuum maakte hij zelf!
Na de oorlog kwam Ab in Amsterdam terecht, waar hij in 1949 Gerry Hoes ontmoette. Op een jeugdkamp werden zij verliefd op elkaar. Zij trouwden in 1953. Ruim 62 jaar deelden zij hun leven. In 1973 verhuisden Ab en Ger naar Ermelo en begonnen daar een winkel.
In de kerk van Amsterdam was Ab actief in de (kinder)sabbatschool, de diaconie en het zangkoor. In zijn geloof was Ab vasthoudend, eigenzinnig en principieel. Hij vond in zijn geloof, en vooral in zijn gebedsleven, houvast voor zijn dagelijks bestaan. Ook in de tijd dat hij ziek werd.
Ab was dominant, maar kon ook zorgzaam zijn. Hij had veel hobby’s: de natuur, (in zijn betere jaren) sporten en kamperen. Ook schilderde hij.
De trouwtekst van Ab en Ger was: Ik leer en onderwijs u aangaande de weg die gij gaan moet; Ik raad u; mijn oog is op u (Psalm 32:8 NBG’51). Gods raad, zijn zorg en zijn bewogen ogen hebben zij hun leven ervaren. Ook tijdens Abs ziekte. Ab werd in zijn laatste jaren milder en sprak graag over de hoop die God in zijn profetisch woord biedt. In die hoop is hij in het hospice van Ermelo ingeslapen. Tot dat moment heeft zijn vrouw hem, met alles wat zij had, omringd met zorg en liefde.
Op 15 maart, kort voor Pasen, hebben familie, vrienden en geloofsgenoten uit Harderwijk op de begraafplaats van Ermelo afscheid genomen, wetend dat Ab geloofde in de kracht van Pasen. Dwars door de dood heen weet God van de belofte van leven.
